Ziekmakende zombies

Over de vraag of virussen leven, breken wetenschappers zich al sinds de ontdekking ervan het hoofd. Alles hangt af van wat je onder ​‘leven’ verstaat. Tot op vandaag is er geen algemene definitie waar iedereen tevreden mee is, maar wetenschappers zijn het er wel over eens dat er zeven levenskenmerken zijn: ademen, voeden, uitscheiden, bewegen, groeien, waarnemen en voortplanten. Al blijft de twijfel of een organisme aan alle criteria moet voldoen of gewoon aan de meeste?

Niet levend

Ademen, voeden, zelfstandig voortplanten, … : een virus doet er niet aan mee. Virussen hebben geen eigen voortplantingsapparaat en geen eigen metabolisme. Ze zijn volledig afhankelijk van een gastheer-organisme, dat moeten ze binnendringen om zichzelf te vermenigvuldigen. Conclusie: ze leven niet.

Of toch?

Virussen hebben toch enkele kenmerken die hen zo goed als levend maken. Zo bevatten ze genetisch materiaal — RNA of DNA — dat kan evolueren. En ze zijn dan wel afhankelijk van een gastheer, maar geen enkel organisme is volledig zelfvoorzienend. Zo is de mens bijvoorbeeld ook afhankelijk van micro-organismen om in goede gezondheid te blijven.

Als we de definitie van leven iets versoepelen — namelijk naar: zich met hulp van andere vermeerderen — dan vallen virussen er dus wél onder. En geef toe, virussen die hun genetisch materiaal in stand houden en verspreiden? Dat getuigt toch van levensdrang.