Moeder, waarom hikken wij?

1. De hik is een soort van kramp

De hik ontstaat doordat je middenrif plots samentrekt. Omdat ze verstoord of geïrriteerd is. Je middenrifspier is immers voortdurend in de weer: tijdens het ademen is ze zich constant aan het aan- en ontspannen. Wanneer je dan bijvoorbeeld te veel lucht inslikt, kan de spier beginnen schokken. Daardoor slaat je stemspleet (de opening tussen je stembanden) dicht. En dat veroorzaakt het ​‘hik’-geluid.

2. Van prik krijg je de hik

Je krijgt de hik dus als het ritme van je middenrifspier verstoord raakt. En dat kan gebeuren wanneer je snel eet, hevig lacht, kauwgom knabbelt of van koolzuurhoudende drankjes slurpt. 

3. Typisch voor zoogdieren

De hik komt alleen voor bij zoogdieren — van paard tot otter. Bij vogels of reptielen is de hik nog nooit gedocumenteerd.

4. Hikkend in de baarmoeder

Zelfs in de baarmoeder wordt er gehikt. Vanaf hun negende week kunnen foetussen hikken. Meer nog: ze doen het zelfs regelmatig. En ook pasgeboren baby’s hikken er stevig op los.

5. De hik blijft een medisch raadsel

Tot op vandaag weet niemand waarom we precies hikken. Al hebben sommigen wel hun vermoedens. Zo onderzochten Britse onderzoekers onlangs nog enkele premature baby’s, waardoor ze ontdekten dat de hik bij hen de ademhalingsspieren traint. De hik veroorzaakt een grote golf hersensignalen die de baby’s helpt om hun ademhalingsspieren te controleren, zodat ze zelf hun ademhaling kunnen regelen. Noodzakelijk dus voor baby’s, maar voor volwassen lijkt de hik dan weer geen nut te hebben.

6. De hik kan gevaarlijk zijn

Meestal hik je maar enkele minuten, maar hikaanvallen kunnen ook chronisch worden. Dan duren ze langer dan 48 uur. Die chronische hikbuien kunnen dan het gevolg zijn van een hart- of hersenaandoening. Het is niet alleen ontzettend vervelend, maar ook gevaarlijk: je raakt er mogelijk ondervoed en uitgeput van, kunt er hartritmestoornissen door krijgen en er zelfs depressief van worden.

7. Minder vaak last als je ouder wordt 

De hik komt op alle leeftijden voor, zowel bij mannen als vrouwen. Maar hoe ouder we worden, hoe minder frequent we hem krijgen. Al durven de hikbuien dan wel langer te duren.

8. Mannen lopen meer risico op langdurig hikken

Mannen lopen het meeste risico op een langdurige, hardnekkige hik: 83% van de chronische hiklijders — met een hik die langer dan twee maanden duurt — is een man.

9. De langste hik ooit duurde 68 jaar

De langste hikbui staat op naam van de Amerikaanse varkensboer Charles Osborne. De ongelukkige man hikte non-stop van 1922 tot 1990. Maar liefst 68 jaar lang. Ongeveer een jaar voor zijn dood stopte hij plots op onverklaarbare wijze met hikken.

10. Adem inhouden kan helpen tegen de hik

Even je adem inhouden, kleine slokjes water drinken, schrikken …: geen van deze middeltjes tegen de hik is ooit al echt wetenschappelijk onderzocht. Al kan het volgens artsen geen kwaad om je ademhaling even te onderbreken, aangezien er bij de hik een onregelmatige ademhalingsritme ontstaat. Diep inademen dus, en weer rustig opnieuw beginnen.