Staan we ooit terug op uit het graf?

Cryonisme is niets nieuws: in 1967 werd de eerste mens ingevroren met het doel om hem later weer ​‘wakker’ te maken. Vandaag kreeg hij al gezelschap van honderden anderen. Allemaal hopen ze dat de wetenschap zich in de toekomst ver genoeg heeft ontwikkeld om — wanneer ze weer ontdooid worden — hun doodsoorzaak te genezen en meteen ook de gevolgen van het invriezen zelf ongedaan te maken.

Diepvries als doodskist

Het lichaam van een cryonist moet meteen na zijn dood voorbereid worden op het invriezen. Eerst worden er chemische stoffen toegediend om bloedproppen te voorkomen. Daarna wordt het lichaam gekoeld om dan overgebracht te worden naar een van de internationale cryonisme-centra, zoals Alcor in Arizona, het Cryonics Institute in Michigan of KrioRus in de Russische stad Sergiev Posad. 

Daar vervangen ze al het bloed door een soort mengeling van ​‘antivries’ en ​‘bewaarmiddel’. Deze techniek heet vitrificatie. Dit voorkomt dat er grote ijskristallen in de cellen vormen, want dat zou ernstige schade aan de celstructuur opleveren. Daarna kan de dode echt ingevroren worden. Dat gebeurt in een tank vol vloeibare stikstof van ‑196°C.

Leven na de dooi?

Het invriezen is één ding. Het uiteindelijke doel is weer ontdooid worden en verder leven. Aanhangers van het cryonisme geloven alvast dat dit mogelijk is. Ze wijzen op enkele geslaagde experimenten. Zo werden er al honden gekoeld tot iets onder 0°C om daarna weer gewekt te worden, en er werden ook al successen geboekt met de cryobewaring van eierstokken. 

Maar een volledig bevroren mens is toch nog wel iets anders dan het weefsel van een eierstok. Wetenschappers hebben er dus geen goed oog op: een mens vandaag weer ontdooien lukt niet, en of het in de verre — of zelfs heel verre — toekomst zal lukken is nog maar de vraag. De gerenommeerde biochemicus Kenneth Storey stelt het zo: ​“Zelfs als je de kapotgevroren cellen kunt herstellen, is hun celfunctie totaal verdwenen. En zelfs als we erin slagen om een bevroren lichaam weer op te starten, zijn de herinneringen en de persoonlijkheid volledig weg. Die schade valt niet te herstellen. Nu niet, en ook niet in de toekomst.”

Science of fiction?

Niemand weet 100% zeker wat de toekomst brengt. En dus zijn de cryonisten bereid de gok te wagen en rustig af te wachten. In zo’n ijskoud vat vloeibare stikstof kunnen ze dat alvast eeuwenlang doen. Wie weet krijgt iemand hen ooit — gezond en wel — weer wakker. Vraag is dan maar of het op onze toekomstige aarde nog aangenaam leven zal zijn…